نقشه برداران "City Smell" می خواهند برنامه ریزان شهری از بویایی خود استفاده کنند

نقشه های متعددی از یک شهر وجود دارد: نقشه ابتدایی از شبکه خیابان ها، نقشه کاربری محلات، نقشه مشخصات جمعیتی. اکنون، به لطف محققان دانشگاهی و فناوری، ما نقشه کمی متفاوت تری در اختیار داریم: نقشه بو. تولیدکنندگان نقشه های “منظر بویایی” برای شهر، در فرآیند کاریشان از حس بویایی خود، منابع جمعی و شبکه های اجتماعی استفاده  کردند.

عکس زیر نشان دهنده “نقشه بو” از لندن است، بوهای آلاینده را به رنگ قرمز و رایحه های طبیعی به رنگ سبز نمایش داده شده است.

ثبت، تجزیه و تحلیل و ارائه در قالب محتوای بصری برای تهیه نقشه منظربویایی دشوار است. بنابراین، برای تهیه این نقشه ها، محققان ابتدا با کمک داوطلبان در سراسر جهان آنچه را “واژه نامه بو” می نامند، ایجاد کردند. آن ها از ده ها نفر از ساکنان هفت شهردر اروپا و ایالات متحده از جمله آمستردام، پامپلونا، گلاسکو، ادینبورگ، نیوپورت، پاریس و نیویورک، خواستند “پیاده روی بویایی” انجام دهند. یعنی در محیط شهری قدم بزنند و در همان حین بوهای مشخص را شناسایی کنند و آن ها را یادداشت کنند. محققان کلماتی را که توسط دو یا چند نفرازاهالی محل تکرار شده بود را اتسخراج کردند و از آنها برای تهیه یک فرهنگ لغت کوچک استفاده کردند.

نتیجه را در تصویر میتوانید مشاهده‌ کنید:

محققان می گویند از آنجا که بویایی یکی از حس هایی است که موجب برانگیختگی‌ می گردد، تأثیر زیادی بر رفتار، سلامتی و نگرش انسان دارد. برنامه ریزان شهری اغلب به جنبه های زیبایی‌شناسانه مکان های عمومی نگاه می کنند، و معمولا بویایی را در نظر نمی گیرند – مگر اینکه زباله یا فاضلاب باشد. در حال حاضر، نقشه های منظر بویایی از لندن و بارسلونا وجود دارد و محققان امیدوارند که این سبک از نقشه برداری موجب شود تا در آینده بیشتر بر جنبه های حسی در برنامه ریزی شهری تاکیید شود.

ترجمه از: نگاروفایی